“Jeśli zaś Chrystus nie zmartwychwstał, to bezsensowne jest nasze nauczanie i bezsensowna wasza wiara (1 Kor 15,14).

Jednak Chrystus zmartwychwstał i to pierwszy spośród tych, którzy posnęli (1Kor 15,20)”.

W noc z paschalnej niedzieli 16.04. na poniedziałek zasnął w Panu wielki hierarcha naszej Cerkwi: teolog, wykładowca, przyjaciel młodzieży – Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy Jeremiasz Arcybiskup Wrocławsko – Szczeciński. Jak stwierdził w swym adresie do uczestników uroczystości pogrzebowych Prezydent RP p. Andrzej Duda, w Jego osobie utraciliśmy człowieka wielkiego ducha, wielce zasłużonego dla Kościoła, Ojczyzny i kultury. Nic więc dziwnego, że w środę 19.04. pożegnać się z Ekscelencją do cerkwi Św. Jana Klimaka na warszawskiej Woli przybyły tłumy, których świątynia nie była w stanie pomieścić. Przewodzili im hierarchowie naszego Kościoła. Św. Liturgii celebrowanej o godz. 9.00 przewodniczył Jego Eminencja Wielce Błogosławiony Sawa Metropolita Warszawski i całej Polski. Towarzyszyli Mu Ich Ekscelencje Najprzewielebniejsi:

Abel Arcybiskup Lubelsko – Chełmski Jakub Arcybiskup Białostocko – Gdański Jerzy Biskup Siemiatycki, Ordynariusz Wojska Polskiego Paisjusz Biskup Przemysko – Gorlicki Grzegorz Biskup Supraski oraz ponad 70 prawosławnych duchownych z całej Polski i spoza jej granic.

Nie zabrakło biskupów i duchowieństwa z innych Kościołów chrześcijańskich. Polska Rada Ekumeniczna, której śp. Ekscelencja Jeremiasz przewodził przez trzy kadencje, reprezentowana była przez Prezesa Jego Ekscelencję Bp. Jerzego Samca, Zwierzchnika Kościoła Ewangelicko – Augsburskiego (w swym przemówieniu dziękował Ekscelencji za wielki wkład w szerzenie ekumenicznego zbliżenia i pojednania) oraz biskupów – zwierzchników:

Bp. Wiktora Wysoczańskiego (Kościół Polskokatolicki) Bp. Marka Marię Babi (Kościół Starokatolicki Mariawitów) Bp. Marka Izdebskiego (Kościół Ewangelicko – Reformowany)

Obecni też byli Bp Senior Zdzisław Tranda (Kościół Ewangelicko – Reformowany), Bp Ludwik Maria Jabłoński (Kościół Starokatolicki Mariawitów), przedstawiciele Towarzystwa Biblijnego, Stowarzyszenia Pokoju i Pojednania Effatha, duchowni i wierni wielu chrześcijańskich wyznań i denominacji.

Liczną była reprezentacja Kościoła rzymskokatolickiego. Obok Biskupa Sandomierskiego Krzysztofa Nitkiewicza (przewodniczący Zespołu ds. Kontaktów z Polską Radą Ekumeniczną oraz Rady ds. Ekumenizmu), który złożył serdeczne słowa współczucia, obecni byli Bp Michał Janocha (biskup pomocniczy warszawski) i Bp Grzegorz Ryś (biskup pomocniczy krakowski) wraz z duchowieństwem, siostrami zakonnymi i wiernymi.

Najliczniejszą była reprezentacja Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej, której śp. Arcybiskup Jeremiasz był rektorem kilku kadencji i długoletnim wykładowcą. Na jej czele stał Jego Magnificencja Ks. Rektor prof. Bogusław Milerski, który w ciepłych słowach wspominał Ekscelencję, który do ostatnich dni starał się spotykać z młodzieżą na wykładach, przekazując jej swą ogromną wiedzę i życiowe doświadczenie. Rektorowi towarzyszyli Prorektor, Dziekani, Prodziekani, wykładowcy, pracownicy administracji i studenci Akademii.

W tłumie żegnających można było dostrzec przedstawicieli władz samorządowych z Wrocławia (Wiceprezydent p. Magdalena Piasecka), Szczecina i innych miast. Nie zabrakło też wieloletnich Przyjaciół Ekscelencji, wśród których zauważyć można było m.in. redaktora Jan Turnaua. Kto nie mógł przybyć osobiście, przesyłał kondolencje. Na adres Warszawskiej Metropolii przyszło ich kilkadziesiąt i ich liczba wciąż rośnie.

Przy grobie czuwała też Rodzina Ekscelencji – rodzeństwo, dzieci chrzestne.

Sylwetkę zmarłego przypomnieli zgromadzonym Jego Ekscelencja Arcybiskup Abel w kazaniu i Jego Eminencja Metropolita Sawa w słowie przed odpiewanijem (egzekwią). Pożegnanie (trwające od godz. 9.00 do 12.30) celebrowano według rytu paschalnego, stąd więc mimo okoliczności miało ono radosny charakter. Śpiewy liturgiczne, na przemian z duchowieństwem, wykonywał chór męski prowadzony przez prof. Włodzimierza Wołosiuka. Powtarzające się wezwanie: „Chrystus Zmartwychwstał!” przypominało, że wraz ze Zbawicielem powstają do życia ci, którzy tu na ziemi „umieli żyć”. W tradycji paschalnej odejście na Paschę jest znakiem Bożego błogosławieństwa. Czy Arcybiskup Jeremiasz na nie zasłużył? Świadczą o tym owoce Jego życia. O tym wspominał Jego Ekscelencja Bp Grzegorz w swym słowie, gdy ziemi powierzano doczesne szczątki śp. Abp. Jeremiasza. Ciało wrocławskiego hierarchy złożono niedaleko ołtarza świątyni od wschodniej strony. Przy biciu radosnych dzwonów, na swych ramionach, przynieśli tu Ekscelencję ci, którzy byli z Nim na co dzień – duchowni Diecezji Wrocławsko – Szczecińskiej. Spoczął obok śp.śp. bp. Sawy (Sowietowa) i bp. Mateusza (Siemaszko), którzy w 2012 r. powrócili z Londynu do ziemi, której służyli w latach trzydziestych minionego stulecia.

Wiecznaja Tebe Pamjat’, Drogi Władyko! Chrystos Woskresie!

Foto: Jarosław Charkiewicz, Marta Łuksza za: www.orthodox.pl