Abp Jerzy wziął udział w uroczystościach 30-lecia odrodzenia Monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Zimnem.

24 września w dniu, gdy Cerkiew czci Przenajświętszą Bogurodzicę w jej “Swiatogorskoj” Ikonie, w Zimnem (Ukraina, Wołyń) miały miejsce uroczystości 1020-lecia powstania i 30-lecia odrodzenia Monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Zimnem.

Boskiej Liturgii przewodniczył zwierzchnik Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej metr. Onufry w asyście przybyłego na święto episkopatu oraz duchowieństwa. Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny reprezentował Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy Jerzy Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński, Prawosławny Ordynariusz Wojskowy. W czasie pobytu na Ukrainie Władyce towarzyszył ks. prot. Andrzej Bołbot.

Władyka Jerzy przekazał metr. Onufremu pozdrowienia od Jego Eminencji metr. Sawy. W słowach skierowanych do zwierzchnika Ukraińskiej Cerkwi abp Jerzy podkreślił, że “Nasza Cerkiew w sposób szczególny szanuje Was osobiście, ale i Wasz trud jaki niesiecie na ukraińskiej ziemi, dając świadectwo jej kanoniczności i wierności Świętemu Prawosławiu”.

Władyka wręczył ihumeni Stefanii - przełożonej Zimnickiego monasteru, order św. Marii Magdaleny, najwyższe odznaczenie nadawane przez Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny, ustanowione 28 marca 1972 r., przyznawane za szczególną pracę dla dobra Cerkwi i bliźniego.

Po zakończeniu Boskiej Liturgii miała miejsce uroczysta procesja, w której wzięło udział wiele tysięcy wiernych przybyłych na święto z terenu całego kraju.

Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Zimnem w obwodzie wołyńskim to żeński stauropigialny monaster należący do Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego.

Za początek życia monastycznego w Zimnem przyjmuje się osiedlenie się grupy mnichów-pustelników na wzgórzu nad rzeką Łuhą na początku XI w. Z czasem w miejscu tym powstała cenobityczna wspólnota zakonna pod wezwaniem Trójcy Świętej. W 1682 monaster został zajęty przez unitów, zaś w XVIII w. przestał istnieć. Reaktywacja życia zakonnego w Zimnem miała miejsce pod koniec XIX w., gdy z inicjatywy rodziny carskiej w budynkach dawnego klasztoru męskiego zamieszkały mniszki sprowadzone z monasteru w Korcu. W dwudziestoleciu międzywojennym monaster funkcjonował w ramach Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, po II wojnie światowej, na skutek zmian granic państwowych, ponownie znalazł się w Rosyjskim Kościele Prawosławnym, jednak już w 1949 został skasowany przez władze stalinowskie.

Do upadku Związku Radzieckiego zabudowania monasterskie pełniły funkcje niezwiązane z pierwotnym przeznaczeniem, zaś brak niezbędnych remontów doprowadził do ich znacznej dewastacji. Ukraiński Kościół Prawosławny doprowadził do reaktywacji działalności żeńskiej wspólnoty monastycznej w 1991. W 2010 tworzyło ją ok. 40 mniszek i posłusznic.