W narodzeniu dziewictwo zachowałaś, w zaśnięciu świata nie porzuciłaś, Bogurodzico. Odeszłaś bowiem do życia, Matką będąc Życia, i Twymi modłami wybawiasz od śmierci dusze nasze
Troparion tonu 1
28 Sierpnia, w dzień gdy Cerkiew Prawosławna świętuje Zaśnięcie Przenajświętszej Bogarodzicy, Boskiej Liturgii we wrocławskiej katedrze przewodniczył Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy Jerzy Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński.
W trakcie nabożeństwa zabrzmiały słowa Świętej Ewangelii wg Świętego Apostoła i Ewangelisty Łukasza (10, 38-42; 11, 27-28):
“W owym czasie Jezus Chrystus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie. Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła. A Pan jej odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba <mało albo> tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona. Gdy On to mówił, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które karmiły. Lecz On rzekł: Owszem, ale przecież błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je.”
Następnie do licznie zebranych wiernych zwrócił się Władyka Jerzy. W swojej homilii podkreślił pokorę Matki Bożej. Fakt, że Jej zaśniecie-śmierć nie zostało opisane ani w ewangeliach ani w dziejach apostolskich jest naturalną konsekwencją Jej sposobu życia. Bogurodzica była zawsze w cieniu Chrystusa, zawsze obok ale nigdy na pierwszym planie. Jej życie to ewangelia pokory. Matka Boża jest dla nas niedoścignionym wzorem i drogowskazem. To właśnie Ona po wsze czasy pokazuje nam jak powinno wyglądać podążanie za Jezusem.
W trakcie nabożeństwa tradycyjnie bardzo wielu wiernych przystąpiło do kielicha eucharystycznego.
Po zakończeniu Boskiej Liturgii Władyka zgodnie z tradycją oświecił zioła i kwiaty przyniesione przez wiernych do świątyni.