W piątek, 3 listopada w Warszawie, po raz dwudziesty szósty sprawowana była św. Liturgia według starożytnego rytu św. apostoła Jakuba. Jej celebracja związana jest z przypadającym na niedzielę, 5 listopada wspomnieniem św. Jakuba Brata Pańskiego, pierwszego biskupa Jerozolimy. Liturgia odprawiona została w dolnej świątyni warszawskiej katedry metropolitalnej pw. Męki Pańskiej. Przewodniczył jej Jego Ekscelencja arcybiskup wrocławski i szczeciński Jerzy w asyście przybyłego duchowieństwa, w tym z Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej i Prawosławnego Seminarium Duchownego. Śpiewał chór pod dyrekcją prof. Włodzimierza Wołosiuka. W cerkwi obecni byli wykładowcy i studenci warszawskich szkół teologicznych oraz licznie zgromadzeni mieszkańcy Warszawy.

Po przeczytaniu fragmentów biblijnych arcybiskup Jerzy zwrócił się do wiernych ze słowami pouczenia. Nawiązał do słów trzeciego rozdziału Listu św. Jakuba, który rozpoczyna się słowami „Niech zbyt wielu z was nie uchodzi za nauczycieli, moi bracia, bo wiecie, iż tym bardziej surowy czeka nas sąd” (Jk 3,1). Hierarcha mówił o odpowiedzialności jaką nauczyciele ponoszą za swoje słowa, a także o niebezpieczeństwie, jakie niosą grzechy języka.

Liturgia apostoła Jakuba uznawana jest za jedną z najstarszych znanych Świętych Liturgii. Celebrowana jedynie raz w roku. Tradycja Święta przypisuje jej autorstwo pierwszemu biskupowi Jerozolimy, świętemu Jakubowi. W jej trakcie odczytywane są trzy fragmenty Pisma Świętego: Starego Testamentu, Ewangelii oraz listu apostolskiego. Biskup wygłasza kazanie pośrodku cerkwi w pozycji siedzącej. Diakoni wygłaszają prośby ektenii twarzą do wiernych. Biskup przywdziewa szaty nawiązujące do tych starożytnych. Nie ma na sobie panagii. Skromniejsze są też szaty duchownych. Nie noszą nakryć głowy ani krzyży. Wyjątkowa jest także forma przyjmowania przez wiernych św. Eucharystii – pod dwiema postaciami, oddzielnie. W Cerkwi prawosławnej w Polsce św. Liturgia apostoła Jakuba odprawiana jest wyłącznie w Warszawie i Białymstoku.

Praktyka służenia Liturgii ap. Jakuba w Warszawie pojawiła się pod koniec lat 90. XX wieku. Jej inicjatorami było środowisko akademickie na czele z arcybiskupem Jeremiaszem i ks. mitratem prof. Rościsławem Kozłowskim, przy wsparciu: ks. mitrata Jana Sezonowa i archidiakona Włodzimierza Trusiewicza.