18 listopada br. uroczyście obchodzono 70 – lecie istnienia Parafii Prawosławnej pw. św. męcz. Dymitra z Sołunia w Starym Wołowie. Mimo tego, że pierwsze nabożeństwo zostało odprawione w dniu 8 listopada 1952 roku, to tak naprawdę dopiero 13 listopada 1953 roku, po długich perturbacjach, zostało dokonane oficjalne przejęcie obiektów sakralnych w Starym Wołowie. Na mocy dekretu ówczesnego Ordynariusza Diecezji Wrocławsko - Szczecińskiej Stefana (Rudyka), zadania tego dokonał ks. Atanazy Sławiński – pierwszy proboszcz nowej parafii.

Uroczystościom wołowskim przewodniczył Jego Ekscelencja Arcybiskup Jerzy, Prawosławny Ordynariusz Diecezji Wrocławsko- Szczecińskiej, Prawosławny Ordynariusz Wojskowy, który sprawował Boską Liturgię w obecności przybyłego duchowieństwa.

Dostojnego Arcypasterza powitali przedstawiciele społeczności parafialnej oraz proboszcz – ks. Aleksander Konachowicz. W swoim powitalnym słowie, ks Aleksander powiedział:

Powołanie do życia parafii prawosławnej było podyktowane nieodzowną potrzebą wiernych, którzy jako obywatele Rzeczypospolitej byli zmuszeni do opuszczenia swoich rodzinnych miejscowości na Łemkowszczyźnie, takich jak: Sitnica, Mochnaczka, Żdynia, Uchryn, Biała i Czarna Woda czy Łosie. Tak się złożyło, że Ziemia Wołowska przyjęła część z nich. W 1947 roku, na dworzec kolejowy w Wołowie przybyło dziesięć transportów przesiedleńców z tzw. Akcji „Wisła”,w sumie około trzy tysiące osób.

Ludzie ci, przez sześć lat byli pozbawieni wszelkiej opieki duszpasterskiej. Kiedy zaczęły powstawać pierwsze parafie prawosławne we Wrocławiu, Malczycach, Rudnej, Legnicy, czy Oleśnicy, wtedy z ich duszpasterskiej opieki korzystali i nasi parafianie. Aby uczestniczyć na niedzielnym czy świątecznym nabożeństwie, trzeba było wyjeżdżać z domu o trzeciej – czwartej godzinie nad ranem.

Zwracając się do do swojego Arcypasterza, ks. Aleksander powiedział: Gorąco prosimy Was Władyko, podczas tej Boskiej Liturgii zanieście swoje modlitwy do Wszechmogącego Pana naszego Jezusa Chrystusa i naszego Patrona - św. Wielkiego męcz. Dymitra z Sołunia, za tą świątynię i jej wiernych, za mieszkańców tej osady, za władzę sprawujących na tej świętej Ziemi, na której życie swoje złożył w X w. nieznany biskup – męczennik, uczeń śww. Braci Sołuńskich Cyryla i Metodego.

Aby ich niewinnie przelana krew, i cierpienia naszych wiernych, jakich doznali po przybyciu na te tereny, stały się zalążkiem umacniania naszej wiary i dalszego kultywowania religijnych tradycji naszych przodków przepełnionych Bożą miłością i dobrocią do każdego człowieka.

Na uroczystości przybyli również zaproszeni goście: dziekan z parafii rzymsko-katolickiej z Wołowa – ks. Stanisław Małysa, zastępca burmistrza Jan Janas. Zakład Karny w Wołowie reprezentował mjr Jan Broda. Obecna była też Sołtys Starego Wołowa Pani Anna Ignasiak. Licznie przybyli pielgrzymi z Wrocławia, Rawicza, Brzegu Dolnego, Samborza, Malczyc, Środy Śląskiej oraz miasta Wołowa.

Podczas liturgii, Arcybiskup Jerzy zwrócił się do wszystkich zebranych z okolicznościowym słowem, wyjaśniając zawiłości jakie napotykamy podczas czytania Ewangelii. W tym dniu usłyszeliśmy fragment z Ewangelii św. Łukasza (Łk 9,1-6):

”Zwoławszy Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi demonami i moc uzdrawiania z chorób. I posłał ich, by głosili Królestwo Boże i leczyli chorych. I powiedział do nich: Niczego nie bierzcie na drogę: ani laski, ani torby, ani chleba, ani srebrników, ani dwóch tunik nie miejcie. Do którego domu byście weszli, tam pozostańcie i z tego domu idźcie dalej. A co do tych, którzy by was nie przyjęli,wychodząc z miasta owego pył ze stóp waszych na świadectwo przeciwko nim strząśnijcie. I wyszedłszy, przechodzili przez wsie, wszędzie zwiastując dobrą nowinę”

Po zakończeniu Boskiej Liturgii Abp Jerzy poświęcił krzyż drewniany upamiętniający to ważne wydarzenie. W końcowym swoim słowie Władyka podziękował proboszczowi i parafianom za przygotowanie tej uroczystości. Nawiązał również do ogromnego wkładu i zaangażowania wszystkich poprzedników - proboszczów wołowskiej parafii: wspomnianego ks. mitr. Atanazego Sławińskiego, ks. prot. Teodora Kuczyńskiego, ks. mitr. Eugeniusza Cebulskiego, ks. mitr. Jerzego Doroszkiewicza – obecnego Kanclerza Warszawskiej Metropolii Prawosławnej i niedawno zmarłego ks. mit. Konstantego Marczyka oraz wszystkich starostów i wiernych tej parafii.

Za długoletnią pracę duszpasterską, św. Sobór Biskupów odznaczył ks. proboszcza Orderem Św. Równej Apostołom Marii Magdaleny II stopnia z ozdobami oraz jego matuszkę Marię Konachowicz. Za długoletnią i ofiarną służbę na rzecz parafii Orderem III stopnia wyróżnieni i odznaczeni zostali: rodzina Stawiskich -Maria, Jarosław i Bogdan i rodzina Kobanów - Danuta i Michał oraz Janusz Pupczyk Listem pochwalnym wyróżniono: Marię Ołójko – Naskręt, Stefana Gizińskiego, Agnieszkę Gizińską oraz Andrzeja Olasa.

Uroczystości zakończyły się pamiątkowym zdjęciem i wspólną agapą. Przy obiedzie kontynuowano wspomnienia i dokonywano wpisów do parafialnej kroniki.