30 września w Cerkwi św. Jana Klimaka na warszawskiej Woli odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. Bazylego Sawczuka.

Boskiej Liturgii w asyście kilkudziesięciu duchownych przewodniczył ordynariusz Diecezji Wrocławsko-Szczecińskiej Jego Ekscelencja abp Jerzy. Nabożeństwo modlitewnym śpiewem upiększył chór wolskiej parafii pod dyr. prof. Włodzimierza Wołosiuka.

Ostatnia ziemska liturgia o. Bazylego zgromadziła wielu spośród jego przyjaciół. Na nabożeństwo licznie przybyli duchowni z całej Polski, koledzy z czasów seminarium oraz bracia kapłani z diecezji. Wśród wiernych obecni byli parafianie jeleniogórskiej wspólnoty, Wrocławia, Cieplic, Podlasia i Warszawy, młodzież z Bractwa, oraz wiele osób, którym bliski był ks. Sawczuk.

Po zakończeniu Liturgii rozpoczęło się właściwe nabożeństwo pogrzebu (cs. otpiewanije) wg rytu pogrzebu kapłana. Po zakończeniu nabożeństwa ze słowem do wiernych zwrócił się Władyka Jerzy. Jego Ekscelencja podkreślił wyjątkowość o. Bazylego: “Był człowiekiem niejednorodnym, mieszczącym w sobie wiele sprzeczności, był kapłanem, który jak niewielu potrafił nieść swój życiowy krzyż”. Wspominając liczne aktywności zmarłego Władyka zauważył: “Ojcze Bazyli, tak kochałeś Ziemię Świętą, byłeś tam na niezliczonych pielgrzymkach i oto zasnąłeś w dniu Podwyższenia Krzyża Pańskiego, a dziś w świątyni w której Cię żegnamy znajdują się relikwie św. Krzyża”. Kończąc Władyka powiedział, że pogrzeb o. Bazylego, w jego subiektywnym odczuciu miał wyjątkowo uroczysty, świąteczny wręcz charakter “Jako ordynariusz, jako Twój biskup dziękuję Ci za Twoją posługę. Chrystus Zmartwychwstał!”.

Następnie zgodnie ze zwyczajem wszyscy zebrani począwszy od abp. Jerzego podchodzili do ciała o. Bazylego żegnając się ostatnim pocałunkiem. Następnie bracia kapłani wznieśli trumnę z ciałem zmarłego i procesyjnie okrążyli świątynię.

Trumna z ciałem o. Sawczuka spoczęła w mogile na prawosławnym cmentarzu na warszawskiej Woli.

Wieczna Pamięć Ojcze Bazyli!

Ksiądz Bazyli Sawczuk urodził się w 1968 roku w Hajnówce. W 1992 roku ukończył Wyższe Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie z siedzibą w Jabłecznej. Święcenia diakońskie otrzymał 29 października 1996 roku, zaś kapłańskie 26 stycznia 1997 roku. Do sierpnia 1997 roku był nadetatowym wikariuszem katedry św. Marii Magdaleny w Warszawie. Następnie przeszedł w skład duchowieństwa Diecezji Wrocławsko-Szczecińskiej zostając mianowany wikariuszem parafii w Żmigrodzie. W latach 1997-1999 był proboszczem tejże parafii. Od 2 października 1999 roku do śmierci był proboszczem parafii w Jeleniej Górze. W tym okresie dwukrotnie pełnił funkcję kierownika Prawosławnego Domu św. Stefana w Cieplicach. Za pracę dla dobra Cerkwi, w 2013 roku został nagrodzony prawem noszenia krzyża z ozdobami.