W dniu 31października 2024 r., w dniu pamięci św. apostoła i ewangelisty Łukasza, z inicjatywy Jego Ekscelencji arcybiskupa Jerzego oraz ks. mitrata Mirosława Niczyporuka, w murach Prawosławnego Seminarium Duchownego w Warszawie odbyło się spotkanie klasowe byłych alumnów, uczęszczających do w/w szkoły teologicznej w latach 1989-1993. Zjazd koleżeński rozpoczęła uroczysta św. Liturgia, której przewodniczył Jego Ekscelencja arcybiskup Jerzy, ordynariusz Diecezji Wrocławsko-Szczecińskiej i Ordynariatu Wojska Polskiego w asyście Jego Magnificencji ks. mitrata Jerzego Tofiluka, rektora seminarium oraz byłych seminarzystów: archimandryty Hermana (Trofimiuka), ks. mirata Mirosława Lewczaka, ks. mitrata Mirosława Niczyporuka, ihumena Pafnucego (Jakimiuka), ihumena Metodego (Gocko), ks. prot. Sławomira Kochana oraz protodiakona Tomasza Cyrkuna.

Na zakończenie św. Liturgii arcybiskup Jerzy zwrócił się z podziękowaniami do ks. rektora za wieloletni trud włożony w wychowanie i zaszczepienie wiedzy teologicznej wśród swoich uczniów. W podziękowaniu z ogrom pracy, hierarcha przekazał ks. Tofilukowi kapłański krzyż z ozdobami. W dalszej części przemowy Jego Ekscelencja wspomniał o sytuacji jaka panowała na początku lat 90-tych. Ówcześni alumni oprócz przedmiotów seminaryjnych, kontynuowali naukę w liceum ogólnokształcącym, która przygotowywała do egzaminu dojrzałości. Wiele uwagi poświęcono zasługom nauczycieli, z których spora część odeszła do życia wiecznego i wobec ich wkładu w edukację nie można przejść obojętnym. Trud nauczycieli seminarium dał podwaliny moralno-etyczne, które obecnie pomagają realizować duszpasterską posługę w parafiach.

Przepiękną oprawę muzyczną zapewnił chór seminaryjny. Słowa uznania zostały skierowane do wieloletniego wykładowcy PSD w Warszawie, prof. Włodzimierza Wołosiuka, który na co dzień uczy śpiewu cerkiewnego.

Zjazd koleżeński był również okazją do zrobienia zdjęcia pamiątkowego przed ikonostasem cerkwi oraz na schodach przed budynkiem seminarium.

Na zakończenie uroczystości odbył się wspólny obiad, który stał się przyczynkiem do wspaniałych wspomnień z lat młodzieńczych i okresu życia w murach Alma Mater.

Dziękując Bogu za dar kapłaństwa, absolwenci rocznika 1989-1993 pozostają w modlitewnej nadziei na kolejne spotkanie w murach uczelni.