Wieczorem 14 lutego w wigilię święta Spotkania Pańskiego nabożeństwu całonocnego czuwania we wrocławskiej katedrze przewodniczył ordynariusz diecezji Jego Ekscelencja abp Jerzy w asyście katedralnego duchowieństwa. Podczas wieczerni zabrzmiały trzy fragmenty Starego Testamentu zaczerpnięte z Księgi Wyjścia oraz Proroctw Izajasza. Pierwszy dotyczył ustalonej przez Boga zasady mówiącej o tym, iż Bogu należy poświęcić „wszystko, co pierworodne wśród Izraelitów. Każde pierworodne wśród ludzi i zwierząt należy do Mnie. Dotyczy to zarówno ludzi, jak i bydła” (Wj 13,2). Kolejne dwa czytania to fragmenty z Księgi Izajasza mówiące o nadejściu Mesjasza.

Następnie podczas litii Władyka Jerzy oświęcił pięć chlebów, wino i olej. Chleby te symbolizują cudowne nakarmienie przez Chrystusa pięcioma chlebami pięciu tysięcy osób (J 6, 1-15). Następnie chleby zostały podzielone i pokropione oświęconym winem, aby później były rozdane wiernym.

Podczas polieleju zabrzmiał fragment Ewangelii według św. Łukasza opisujący wydarzenie obchodzone w kalendarzu liturgicznym jako święto Spotkania Pańskiego: „A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela” (Łk 2,25-32).

Po przeczytaniu Ewangelii abp Jerzy dokonał oświęcenia świec. W modlitwach czytanych podczas tego obrzędu zanoszone są prośby do Boga, aby wylał swą łaskę na przedłożone świece, i aby niczym płomień rozpraszający mroki nocy rozproszyła ona ciemność grzechu ukrytą w naszych sercach.