12 maja, w drugą niedzielę po Passze, nabożeństwom we wrocławskim soborze Narodzenia Bogurodzicy przewodniczył Ordynariusz Diecezji Jego Ekscelencja abp Jerzy.

Podczas Boskiej Liturgii zabrzmiał fragment z Ewangelii wg. św. Marka (15,43-16,8):

„Pod wieczór już, ponieważ było Przygotowanie, czyli dzień przed szabatem, przyszedł Józef z Arymatei, poważny członek Rady , który również wyczekiwał królestwa Bożego. Śmiało udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Piłat zdziwił si , że już skonał. Kazał przywołać setnika i pytał go, czy już dawno umarł. Upewniony przez setnika, podarował ciało Józefowi. Ten kupił płótno, zdjął Jezusa [ z krzyża ], owinął w płótno i złożył w grobie, który wykuty był w skale. Przed wejście do grobu zatoczył kamień. A Maria Magdalena i Maria, matka Józefa, przyglądały się, gdzie Go złożono. Po upływie szabatu Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome nakupiły wonności , żeby pójść namaścić Jezusa . Wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia przyszły do grobu, gdy słońce wzeszło . A mówiły między sobą: « Kto nam odsunie kamień od wejścia do grobu ?» Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień był już odsunięty, a był bardzo duży. Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się przestraszyły. Lecz on rzekł do nich: « Nie bójcie się ! Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli. Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: Idzie przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział». One wyszły i uciekły od grobu; ogarnęło je bowiem zdumienie i przestrach. Nikomu też nic nie oznajmiły, bo się bały.”

Po wysłuchaniu Ewangelii homilię wygłosił Władyka Jerzy. Jego Ekscelencja zwrócił uwagę, że niewiasty, których pamięć świętuje Cerkiew były zawsze u boku Chrystusa. Były podczas Jego nauczania, podczas pojmania, pod krzyżem i były pierwszymi świadkami zmartwychwstania. Były zawsze przy Nim i nigdy się Go nie wyparły. Władyka zwrócił uwagę na to, że radość zmartwychwstania kobiety rozumiały w sposób szczególny, właściwy swojej naturze. Abp Jerzy podkreślił, że ewangeliczny zapis świadectwa kobiet wykraczał daleko poza swoje czasy. Dawniej kobiety nie były uważane za wiarygodnych świadków. W sądzie słowo mężczyzny było ważniejsze niż słowo kobiety. Ewangelie odmieniają ten sposób myślenia. To właśnie świadectwo niewiast jest pierwszym i najważniejszym zapisem zmartwychwstania. To właśnie kobiety, nie apostołowie, okazały prawdziwą odwagę i wiarę i dzięki temu stały się świadkami zmartwychwstania. Ich świadectwo było kluczowym. Dzisiaj jest wielki dzień kobiet, dzisiaj jest dzień chluby niewiast. Władyka przypomniał postać św. Bazylego Wielkiego, który jak sam powiedział, swoją wiarę zawdzięczał trzem kobietom, swojej babci, matce i siostrze. Większość wielkich świętych ojców zawdzięczało swoją wiarę swoim matkom. Władyka przypomniał postać współczesnego świętego, Starca Jakuba, który powiedział, że swojego ascetyzmu nauczył się od mamy. Pamiętajmy, że Cerkiew tak podniosła godność kobiety w osobie Bogurodzicy, że nie ma na świecie obszaru, w którym kobiecość byłaby tak szanowana i uczczona jak w Cerkwi, jak w Liturgii.