24 maja cywilno-wojskowa Parafia śww. Cyryla i Metodego we Wrocławiu, obchodziła swoje święto patronalne. Uroczystościom przewodniczył Abp Jerzy, któremu współcelebrowało trzynastu duchownych - kapłanów, diakonów i subdiakoni wrocławskiego dziekanatu.

W narteksie świątyni, dzieci, wraz ze starostą parafii ppłk Edwardem Dziewońskim, powitali Arcypasterza, którego następnie proboszcz parafii ks. mitrat płk Eugeniusz Bójko, poprosił o przewodniczenie świątecznej eucharystii, dla zgromadzonych wiernych. Na świąteczną synaksę przyjęli zaproszenie dowódcy i komendanci Garnizonu wrocławskiego, WP, Policji, Straży Pożarnej i Straży Miejskiej. Obecny był także proboszcz rzymsko–katolickiej Parafii NMP na Piasku. Z AWL przybyli prawosławni podchorążowie uczelni. Licznie przybyli na święto przedstawiciele społeczności Bułgarskiej. Podczas „ Małego wejścia” arcybiskup Jerzy, dokonał przyznania godności noszenia mitry dla ks. prot. Piotra Sokołowskiego, ks. prot Grzegorza Cebulskiego - palicy i ks. Genadiuszowi Sahajdakowi - kamiławki.

Ze słowem kaznodziejskim do zgromadzonych zwrócił się ks. prot. Bogdan Repeła, przybliżając sylwetki świętych Braci Cyryla i Metodego, w kontekście ówczesnych potrzeb ewangelizacji Europy środkowo-wschodniej i owocami ich niezmiernego trudu; misji z której rodziła się słowiańska chrześcijańska cywilizacja oparta na ewangelii wcielenia Boga i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa – dająca nowy sens naszego egzystowania.

Boska Liturgia zakończyła się śpiewem stichir Paschy wraz wygłoszeniem życzeń „Wielu Lat” dla duchowieństwa, wojska i obecnych wiernych. Arcybiskup Jerzy po udzieleniu błogosławieństwa zgromadzonym, zwrócił się ze słowem w którym przedstawił istotę i powód pozostawienia języka słowiańskiego w liturgicznym życiu poszczególnych lokalnych Cerkwi, także w Polsce. Według słów Władyki, modlitwa w tym języku towarzyszy od dziecka aż po kres życia; dzisiejsza praca translatorska zawsze będzie niedoskonała, choć oczywiście wskazana i nieodzowna. Na świętość i leksykalną wyjątkowość tego języka, jak i „powołania” go do życia, miała wpływ duchowa formacja jego Twórców. Pokora, modlitwa, kontemplacja, roztropność, wiedza teologiczna i filozoficzna - rozłożona w obydwu Bożych sługach, równomiernie według potrzeb apostolstwa, wytoczyła potoki źródła z którego niewyczerpanie do dziś korzystamy.

Wspólna agapa zakończyła święto, które od 48 lat istnienia parafii, daje wiele dobrego i duchowego pożytku dla wszystkich obecnych.