23 czerwca, w dniu kiedy Kościół prawosławny wspomina pamięć Wszystkich Świętych, w prawosławnej parafii wojskowej w Warszawie odbyło się pełne poświęcenie świętego ołtarza katedralnej świątyni.

Na chwałę Boga Ojca, i Syna, i Świętego Ducha, poświęcona została ta świątynia ku czci świętego wielkiego męczennika Jerzego Zwycięzcy, w 2019 roku od Narodzenia Chrystusa, w miesiącu czerwcu dnia 10/23, przy zwierzchnictwie Wielce Błogosławionego Sawy, Metropolity Warszawskiego i całej Polski, przy uświęconym biskupstwie Najprzewielebniejszego Jerzego, Arcybiskupa Wrocławskiego i Szczecińskiego, Prawosławnego Ordynariusza Wojskowego oraz przy probostwie ks. mjr. Łukasza Goduna.

Niezapomnianym i wzruszającym momentem było, kiedy procesja z relikwiami serbskich męczenników z Jasenovac w Chorwacji przybliżyła się do głównych drzwi świątyni, oznaczało to bowiem, że do wojskowej świątyni na swój Tron (prestoł) wstąpił Król Chwały, który chwałą nagrodził męczenników…

Nade wszystko należy zaznaczyć, że był i jest to bardzo ważny moment w życiu nie tylko prawosławnego ordynariatu ale w żuciu całego Kościoła prawosławnego, bowiem dokonało się to, na co długo oczekiwaliśmy po wielu trudach.

Arcybiskup Jerzy, Prawosławny Ordynariusz Wojskowy, wyrażając swoją wdzięczność, wspomniał wszystkich swoich poprzedników oraz wojskowych kapelanów, począwszy od śp. abp Sawy (Sowietowa) po ostatniego poprzednika arcybiskupa Mirona (Chodakowskiego). Pod koniec Boskiej Liturgii odbyła się jeszcze jedna ważna uroczystość, a mianowicie święcenia diakońskie subdiakona ppor. rez. Rafała Pagóra. Władyka Jerzy, kierując słowa do nowego diakona, mówił o służbie duchownego; o chwilach trudnych ale i radosnych, o służbie, która „jak powiew, szum świętego Ducha, pociesza, daje modlitewnych sił i sensu temu czemu służy i co sprawuje”.

Ordynariusz wojskowy, pozdrawiając paschalnym pozdrowieniem „Chrystus Zmartwychwstał” podziękował wszystkim duchownym i pomocnikom prawosławnego ordynariatu, zaznaczając, iż jest to nasze wspólne święto.

Redakcja POWP fot. Damian Kot, Marta Łuksza