„Narodzenie Twoje, Bogurodzico Dziewico, radość ogłosiło całemu światu, z Ciebie bowiem zajaśniało Słońce sprawiedliwości, Chrystus Bóg nasz, i likwidując klątwę dał błogosławieństwo, i niszcząc śmierć darował życie wieczne.” Troparion święta, ton 4

W sobotę 21 września, w dzień gdy Cerkiew uroczyście obchodzi święto Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy, Boskiej Liturgii we wrocławskim soborze przewodniczył Jego Ekscelencja abp Wrocławski i Szczeciński Jerzy, wraz z Jego Ekscelencją bp. Łódzkim i Poznańskim Atanazym.

W drzwiach świątyni hierarchów powitały kwiatami dzieci, chlebem i solą starosta cerkiewny pan Mikołaj Zołotariew oraz proboszcz katedry ks. mitrat Jerzy Szczur wraz z licznie zgromadzonym duchowieństwem dekanatu wrocławskiego. Przed rozpoczęciem Liturgii dziekan okręgu wrocławskiego ks. mitrat Aleksander Konachowicz dokonał obrzędu oświęcenia wody.

Podczas nabożeństwa zabrzmiał fragment z Ewangelii wg Świętego Apostoła i Ewangelisty Łukasza:

„W dalszej ich podróży Chrystus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie. Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła. A Pan jej odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba <mało albo> tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona. Gdy On to mówił, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś. Lecz On rzekł: Owszem, ale przecież błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je.” Łk 10, 38-42; 11, 27-28

W słowie skierowanym do wiernych, Władyka Atanazy powiedział o ogromnej roli Narodzenia Bogurodzicy, które jest początkiem naszego zbawienia. Jego Ekscelencja podkreślił również rolę rodziców Matki Bożej, świętych sprawiedliwych Joachima i Anny, których Cerkiew nazywa Bogoojcami.

Po zakończeniu Boskiej Liturgii, procesyjnie trzykrotnie okrążono świątynię czytając fragmenty Ewangelii mówiące o Zmartwychwstaniu Chrystusa. Przy pomniku błogosławionej pamięci abp. Jeremiasza sprawowano litiję za wszystkich zmarłych arcypasterzy i duchownych Wrocławsko-Szczecińskiej Diecezji. Podczas nabożeństwa śpiewał chór katedralny pod dyr. Piotra Kuropki.

Na zakończenie nabożeństwa, ze słowami podziękowania zwrócił się do zebranych ordynariusz abp. Jerzy. Podziękował swemu współbratu w biskupstwie Władyce Atanazemu za przyjazd i modlitwę. Abp Jerzy wyraził wdzięczność bp. Atanazemu za bratnie i przyjacielskie relacje pomiędzy sąsiednimi Diecezjami Wrocławsko-Szczecińską i Łódzko-Poznańską. Jego Ekscelencja podziękował również bardzo licznie zebranym wiernym oraz duchowieństwu. Władyka podkreślił związek pomiędzy świętem patronalnym katedry a historią diecezji – nieprzypadkowo katedra jest pod wezwaniem Narodzenia Bogurodzicy, gdyż święto to jest początkiem zbawczego dla ludzi dzieła wcielenia Chrystusa, a katedra powstała jako początek duchowego życia prawosławnych na ziemiach zachodniej Polski.

Po uroczystościach wszyscy udali się na plac przy Cerkwi, aby tam przy wspólnym posiłku przedłużyć radość święta parafialnego wrocławskiej katedry.