Sobota mięsopustna, poprzedzająca niedzielę o Sądzie Ostatecznym, to dzień szczególnej modlitwy za zmarłych.

Dni modlitwy za zmarłych przypadają głównie w soboty. Cerkiew zna dwie soboty, które określane są jako soboty powszechnej modlitwy za zmarłych. Pierwsza z nich to sobota mięsopustna, która przypada przed Wielkim Postem. Grecka nazwa tych dni w tłumaczeniu na język polski, to tzw. sobota dusz. Wskazuje na modlitwę za duszę zmarłych. Cerkiewnosłowiańskie określenie – sobota rodzicielska, mówi nie tyle o modlitwie za rodziców, lecz o modlitwie za tych, którzy odeszli już do swoich przodków.

Zatem w sobotę mięsopustną społeczność cerkiewna modli się w intencji tych, którzy odeszli z ziemskiego życia do wieczności. W wojskowej cerkwi św. Jerzego Zwycięzcy w Warszawie, św. Liturgii i panichidzie (nabożeństwie za zmarłych) przewodniczył J.E. arcybiskup Jerzy, Prawosławny Ordynariusz Wojskowy.

Nabożeństwo Soboty Dusz to przede wszystkim Boska Liturgia. W czasie modlitwy proskomidii (przynoszenia) duchowni modlą się za wszystkich tych, którzy odeszli. Czytając imiona zapisane na karteczkach, składają na diskosie cząsteczki symbolizujące tych wszystkich, za których wznoszona jest Bezkrwawa Ofiara.

ks. mjr Łukasz Godun; http://rozdzialymarka.blogspot.com foto: Gabriel Masalski, Zbigniew Prędki