W VII Niedzielę po Pięćdziesiątnicy nabożeństwom we wrocławskiej katedrze przewodniczył ordynariusz diecezji Jego Ekscelencja abp Jerzy. Tego dnia Cerkiew Prawosławna liturgicznie wspomina pamięć św. Ojców Sześciu Soborów Powszechnych.

Podczas Boskiej Liturgii zabrzmiały słowa św. Ewangelii wg Mateusza 9,27-35:

“Gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za Nim dwaj niewidomi którzy wołali głośno: «Ulituj się nad nami, Synu Dawida!» Gdy wszedł do domu niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: «Wierzycie, że mogę to uczynić?» Oni odpowiedzieli Mu: «Tak, Panie!» Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: «Według wiary waszej niech wam się stanie!» I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: «Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie!» Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy. Gdy ci wychodzili, oto przyprowadzono Mu niemowę opętanego. Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: «Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu!» Lecz faryzeusze mówili: «Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy». Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości.”

W swojej homilii Władyka przybliżył wiernym historię i znaczenie liturgicznego wspomnienia św. Ojców Sześciu Soborów Powszechnych. Jego Ekscelencja zwrócił uwagę na tematykę tych Soborów oraz wielką odpowiedzialność Ojców, na których barkach spoczywała odpowiedzialność za zachowanie czystości wiary. W dalszej części swojego słowa Władyka Jerzy nawiązał do czytania Ewangelii. Zwrócił uwagę na rolę modlitwy, prośby i pokory wobec Boga, gdyż tylko taka modlitwa może być usłyszaną. Kończąc Władyka przestrzegał byśmy nie wpadali w pychę i byli dalecy od zwracania uwagi na własne cnoty, gdyż wiedzie to ku samozadowoleniu i ostatecznie oddaleniu od Boga.