Komunikat Kancelarii Św. Soboru Biskupów Św. Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego
W dniu 3 listopada 2020 roku pod przewodnictwem Jego Eminencji, Wielce Błogosławionego Sawy, Prawosławnego Metropolity Warszawskiego i całej Polski odbył się Święty Sobór Biskupów Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Zapoznano się z ogólnoświatową sytuacją Prawosławia w dobie pandemii i ustosunkowano się do wiadomości napływających z poszczególnych Cerkwi lokalnych.
W obliczu narastających zagrożeń dotyczących zniekształcenia wartości chrześcijańskich i obyczajów moralnych, Św. Sobór Biskupów uczula na te zjawiska Duchownych, Katechetów i Rodziców posyłających swoje dzieci na naukę religii w szkołach i punktach katechetycznych.
Duchowieństwo, Katecheci, Rodzice proszeni są o zintensyfikowanie pracy edukacyjno – wychowawczej, albowiem nauczanie zasad naszej Cerkwi ma duży wpływ na moralną i duchową kondycję przyszłych pokoleń. Od tego wysiłku zależy jutrzejszy dzień naszej Cerkwi i Ojczyzny. Jest to nasza wspólna odpowiedzialność w dzisiejszym, niespokojnym czasie.
Zapoznano się z aktualnym stanem Prawosławnego Seminarium Duchownego przygotowującego przyszłych kapłanów Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Postanowiono:
– poczynić wszelkie starania, by powstała fundacja wspierająca Seminarium Duchowne zaczęła działać.
– ustalono edycję kursów szkoleniowych, które przeprowadzi Seminarium w 2021 roku w dniach 13-17 września.
Omówiono pracę Komisji Regulacyjnej majątku Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego wyrażając niepokój z powodu opieszałości pracy tej Komisji.
Postanowiono wznowić pracę Komisji Rządowo – Cerkiewnej.
Zapoznano się i omówiono działalność Bractwa Młodzieży Prawosławnej, oceniając jego pozytywną działalność dla dobra Cerkwi.
Postanowiono zorganizowanie Festiwalu Młodzieży Prawosławnej z okazji 40-lecia Bractwa Młodzieży Prawosławnej w 2021 roku, wiosną ewentualnie jesienią, w zależności od sytuacji pandemicznej.
Święty Sobór Biskupów widzi potrzebę powołania specjalnej osoby do spraw pracy z młodzieżą. W tym celu powołano Komisję, która określi zakres działania jw. W skład komisji weszli:
– Jego Ekscelencja arcybiskup wrocławski i szczeciński Jerzy – rektor Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie,
– Jego Ekscelencja arcybiskup bielski Grzegorz – opiekun młodzieży z ramienia Św. Soboru Biskupów,
– ksiądz Paweł Szwed – opiekun duchowy Bractwa Młodzieży Prawosławnej.
Ujednolicono wykaz imion świętych w modlitwach „Spasi Boże…” i „Władyko Mnogomiłostiwie…”.
W związku ze wzrostem cen związanych z drukiem i kolportażem wydawnictw Warszawskiej Metropolii Prawosławnej postanowiono podnieść ceny „Wiadomości PAKP” i „Cerkiewnego Wiestnika”.
Postanowiono opracować materiał i zrealizować film o życiu Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Omówiono postępy pracy związanej z tłumaczeniem na język polski Nowego Testamentu.
Omówiono aktualną sytuację związaną z pandemią koronawirusa.
Potwierdzono zalecenia zawarte w Komunikacie Św. Soboru z dnia 17 marca 2020 roku.
Święty Sobór Biskupów rekomenduje przestrzeganie zaleceń władz administracyjnych i sanitarnych naszego kraju w kwestii zapobiegania rozprzestrzenianiu się epidemii wirusa SARS-CoV-2.
Postanowiono wystosować przesłanie jak niżej:
Przesłanie Św. Soboru Biskupów Św. Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego do Duchowieństwa, Mnichów i Mniszek Warszawskiej Metropolii Prawosławnej
Ziemskie życie człowieka podlega ciągłym zmianom. Dzisiaj zmiany te dotykają życia duchowego, gospodarczego i społecznego. Dopust Boży, widoczny w pandemii koronawirusa, zdezorganizował nasze życie cerkiewne. Dlatego też w swoim przesłaniu do Was, Czcigodni Bracia Kapłani, Mnisi i Mniszki, pragniemy uczulić Was wszystkich na powagę zaistniałej sytuacji, która z każdym dniem może, niestety, ulegać zmianie i zakłócać istniejący porządek.
W świetle powyższego, niezwykle ważną staje się głęboka świadomość i odpowiedzialność, nas wszystkich, za dzieło Boże, które zostało nam powierzone podczas święceń kapłańskich i postrzyżyn mniszych. Składając na św. Ewangelii przysięgę Bogu ślubowaliśmy, że bez względu na obiektywne warunki zewnętrzne, będziemy gotowi nieść duszpasterską służbę pełną poświęcenia, pamiętając przy tym słowa Zbawiciela: „miejcie pieczę o samych sobie i o całą trzodę” (Dz. 20,28).
W określonym przez Boga momencie swego życia usłyszeliście słowa Chrystusa: „chodź i podążaj za mną” (Mk 10,21). Wy podążyliście za Nim dobrowolnie, aby służyć Mu, nie bacząc na zachodzące w świecie zmiany. Wiedząc też, że wszystko ulega przemianom, a tylko Jezus Chrystus pozostaje zawsze ten Sam „wczoraj, dziś, ten sam i na wieki”. (Hbr 13,8). Jako nasz Pan, jest On fundamentem, na którym budujemy nasze życie duszpasterskie. A skoro jest tak, to nie mogą być dla Was zagrożeniem zmieniające się warunki życiowe. To On, Jezus Chrystus, przypomina nam stale: „Ufajcie, Ja jestem, nie bójcie się!” (Mt 14,27). W Nim zatem tkwi nasza siła oraz umocnienie naszych duchowych zmagań. To od Niego czerpiemy duchową energię dla naszej nowej i niestrudzonej pracy duszpasterskiej. Chrystus bowiem jest „Synem Boga żywego” (Mt 16,16). Tą drogą podąża każdy kapłan i każdy mnich. Z niej też wynika istota pracy duszpasterskiej. Nikt i nic nie może wywoływać strachu u prawosławnego kapłana, który na rewersie swego pierwszego krzyża kapłańskiego nosi słowa „bądź dla wierzących wzorem w postępowaniu, w miłości, w wierze, w czystości” (1Tm 4,12). Te cnoty strach zamieniają w wiarę w mądrość niezbadanych wyroków Bożych. Mnisi zaś niech wczytują się w testament zapisany na swoim mniszym paramanie: „Odtąd niech nikt przykrości nie sprawia; albowiem ja rany Jezusowe noszę na moim ciele” (Ga 6,17).
Nie bójmy się zatem! Bądźmy pełni zapału i odwagi! Nieśmy naszym wiernym i otaczającemu nas światu radość Zmartwychwstania Chrystusa. On przecież pokonał śmierć. A zatem pokona także i doświadczenia wynikłe z pandemii. Mamy przecież na to wiele przykładów z historii naszej Cerkwi. Takim przykładem są nasze święte miejsca, jak św. Góra Grabarka czy inne, gdzie nasi przodkowie, z głęboka wiarą i nadzieją, zbierali się tłumnie wokół Ikony „Spasa Izbawnika” i innych ikon, dzięki czemu zachowywali swoje życie i powracali do swoich domów w zdrowiu.
Utwierdzajmy słabych w wierze, dając naszym wiernym swój osobisty, kapłański przykład. Wzmocnijmy pracę duszpasterską w „małej Cerkwi”, którą jest rodzina prawosławna. Bądźmy aktywni w życiu parafialnym. Zdynamizujmy swoją pracę katechetyczną, charytatywną poprzez okazywanie pomocy chorym, ubogim, sierotom i wszystkim potrzebującym. Oddawajmy się więcej modlitwie, tej indywidualnej i tej wspólnotowej. Poświęcajmy jeszcze więcej uwagi naszej młodzieży. Do aktywnej pracy włączajmy także nasze cerkiewne Bractwa: Młodzieży Prawosławnej, św. Cyryla i Metodego, św. Atanazego i inne. Wszystkie one zostały powołane do pomocy w krzewieniu kultury prawosławnej, bogactwa duchowego naszej Cerkwi i zachowywania rodzinnych, bogatych obyczajów naszych przodków.
Nie naruszając zasad naszej wiary i tradycji, stosujmy się wszyscy do wymogów sanitarno-higienicznych i do zaleceń władz administracyjnych. Ich przestrzeganie pomoże nam przejść przez te najtrudniejsze doświadczenia. Będziemy też pamiętać Słowa Chrystusa: „gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, to powiedzielibyście tej górze: Przenieś się stąd tam, a przeniesie się, i nic niemożliwego dla was nie będzie”. (Mt 17,20).
Bracia Kapłani! Jesteście duchowymi żniwiarzami! Chrystus posłał Was na pole, na którym to On dokonuje siewu Waszymi rękoma. Kapłaństwo to codzienne składanie Bogu w ofierze samego siebie i naszych rodzin. Kapłan to ten, kto uczy, napomina, w porę i nie w porę, kiedy jest silny i na łożu choroby, w dzień i w nocy, słowem, czynem, modlitwą i przykładem tak, by Słowo Boże rozpowszechniało się jak najszerzej i pomagało lękającym się doświadczeń, pandemii czy różnych innych chorób.
Bracia Kapłani! Słowa te kierujemy do Was, i do samych siebie. Pamiętajmy, że zbawienie rozpoczyna się tu i teraz. Raj i piekło zaczynają się w duszy człowieka żyjącego, a nie umarłego. Dlatego ziemskie życie jest tym właściwym czasem, aby pracować na rzecz naszego zbawienia. Dzięki łasce Bożej, zbawienie przychodzi z głębi naszego serca, naszej wiary, miłości i nadziei prowadząc nas ku niebu. Doświadczenia obecnych czasów niech służą ku umocnieniu tych cnót: wiary, miłości i nadziei, tak by uświęcały one otaczający nas świat.
Pełni miłości i wiary, prawdy te przekazujmy naszym wiernym.
Wszechmogący Boże, błogosław nam, jak najwierniej służyć Tobie i Twojej Cerkwi!
Boże błogosławieństwo niech przebywa z nami wszystkimi.
Z Bożego miłosierdzia, pokorni:
Sawa, Prawosławny Metropolita Warszawski i całej Polski,
Abel, Prawosławny Arcybiskup Lubelski i Chełmski,
Jakub, Prawosławny Arcybiskup Białostocki i Gdański,
Jerzy, Prawosławny Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński, Ordynariusz WP,
Paisjusz, Prawosławny Arcybiskup Przemyski i Gorlicki,
Grzegorz, Prawosławny Arcybiskup Bielski,
Atanazy, Prawosławny Biskup Łódzki i Poznański,
Paweł, Prawosławny Biskup Hajnowski,
Andrzej, Prawosławny Biskup Supraski,
Warsonofiusz, Prawosławny Biskup Siemiatycki.
Warszawa, dnia 3 listopada 2020 roku.
Ustalono ogólnometropolitalne kwesty na potrzeby:
– Pokrycia kosztów dostarczenia z Jerozolimy do Polski św. Ognia – Niedziela Prawosławia 21 marzec 2021
Konto: Stowarzyszenie „Bractwo Świętego Ognia”, Nr 81 1140 2004 0000 3102 7967 1875
– Parafia Prawosławna w Sosnowcu – sierpień 2021.
Konto: PKO O/Sosnowiec, Nr 73 1020 2498 0000 8202 0160 2713
– Parafia Prawosławna w Leszczynach – wrzesień 2021.
Konto: BS w Bieczu, Oddział Gorlice – Zawodzie Nr 62 8627 0001 2002 3008 7246 0001
Parafia Prawosławna w Piotrkowie Trybunalskim – październik 2021.
Konto: Bank PEKAO SA, Nr 11 1240 3116 1111 0000 3506 8716.
Przyjęto tekst Orędzia Bożonarodzeniowego.