W XXV Niedzielę po Pięćdziesiątnicy, dzień liturgicznej pamięci św. ap. Mateusza, Boskiej Liturgii we wrocławskiej katedrze przewodniczył Jego Ekscelencja abp Jerzy.

W trakcie nabożeństwa zabrzmiało czytanie Świętej Ewangelii wg Świętego Apostoła i Ewangelisty Łukasza (Łk 10, 25-37):

“W owym czasie jakiś uczony w Prawie przyszedł do Chrystusa wystawiając Go na próbę, zapytał: Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne? Jezus mu odpowiedział: Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz? On rzekł:Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego. Jezus rzekł do niego: Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył. Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: A kto jest moim bliźnim? Jezus nawiązując do tego, rzekł: Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko że go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął. Pewien zaś Samarytanin, będąc w podróży, przechodził również obok niego. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał. Któryż z tych trzech okazał się, według twego zdania, bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców? On odpowiedział: Ten, który mu okazał miłosierdzie. Jezus mu rzekł: Idź, i ty czyń podobnie!”

Po wysłuchaniu perykopy ewangelicznej ze słowem do wiernych zwrócił się Władyka Jerzy. W homilii podkreślił fakt, że dzisiejsza przypowieść została po części sprowokowana przez nieszczere pytanie uczonego w piśmie. Ewangelia mówi nam, że powodem tego pytania było wystawienie na próbę Chrystusa. Św. Cyryl Jerozolimski mówi nam, że ten człowiek zadając to pytanie chciał się dowiedzieć tego czego nie miał zamiaru sobie przyswoić. Nie powinniśmy pytać Boga o rzeczy, których nie mamy siły ani nawet zamiaru realizować w naszym życiu. Ewangelia przestrzega nas, że im więcej rzeczy będziemy wiedzieć, tym o więcej będziemy zapytani na Sądzie Ostatecznym. Zasadniczym tematem tej przypowieści jest miłość, miłość do Boga i miłość do człowieka. Istnieje tylko jedna droga, która prowadzi nas do miłości Bożej, droga przykazań.