List Bożonarodzeniowy Świętego Soboru Biskupów Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego do Czcigodnego Duchowieństwa, Boga miłujących Mnichów i Mniszek oraz Wszystkich Wiernych Dzieci

---

„Chrystus się rodzi, sławcie!

Chrystus z niebios, spotykajcie!

Chrystus na ziemi, wznieście się na niebiosa!”

Tymi słowami Święta Cerkiew, nasza Matka, wzywa nas, abyśmy wychwalali przyjście na świat Chrystusa Zbawiciela i wraz ze św. Janem Teologiem obwieszczali, że: Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby nikt wierzący w Niego nie zginął, lecz miał życie wieczne (J 3,16).

Poprzez narodziny z Przenajświętszej i Wszechbłogosławionej Marii Panny Chrystus objawia się nam, aby zjednoczyć ziemię z niebem, przynieść światu pokój, objawić miłość Boga do rodzaju ludzkiego, wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej (Rz 3,23). Swoim wcieleniem Jezus Chrystus, który przyjął ludzką naturę w jedności z Boską naturą, wprowadził nas do ścisłego obcowania i jedności z Bogiem. Bóg zstąpił z niebios na ziemię, a człowiek może wznieść się do niebios. Bóg jest z nami i my jesteśmy z Bogiem, i wraz z każdym stworzeniem wychwalamy Go, ponieważ staliśmy się uczestnikami Bożej natury (2P 1,4) W ten sposób, jak mówi św. Efrem Syryjczyk, „Boskość położyła na siebie pieczęć ludzkości, aby ludzkość została ozdobiona pieczęcią Boskości” i Przez Niego mamy jedni i drudzy dostęp do Ojca w jednym Duchu (Ef 2,18). On oświetlił potrzebujący świat i ludzi przebywających w ciemności (…) i cieniu śmierci (Mt 4,16) światłem prawdziwego poznania Boga i tajemnicy jednego w Trójcy Bóstwa, a także radosną prawdą, że wszyscy ludzie są między sobą braćmi i siostrami, i członkami jedynego wypełnionego łaską Ciała Chrystusa.

Bracia i siostry! Dzisiaj duchowo przeżywając narodziny Chrystusa, bądźmy świadomi naszego obowiązku życia w Nim, w miłości, radości, pokoju, cierpliwości, dobroci, życzliwości, wierności, łagodności, opanowaniu (Ga 5,22-23), dźwigając jedni drugich ciężary (Ga 6,2), stojąc zawsze na straży pokoju, ponieważ pokój czyniący – zgodnie ze słowami Chrystusa – synami Bożymi nazwani będą (Mt 5,9), a jeśli jesteś synem, to i spadkobiercą – z łaski Boga (Ga 4,7).

Wielkie duchowe znaczenie posiada pojawienie się Syna Bożego we wszechświecie, a które dziś uroczyście świętujemy i które napełnia nasze serca uczuciem wdzięczności za Jego łaskawość wobec ludzi za to, że uczynił nas swoimi dziećmi, synami Jego wiecznego królestwa. Oznacza to życie w Chrystusie i z Chrystusem, albowiem kto żyje w Chrystusie, ten żyje w Cerkwi. Apostoł Paweł mówi: Już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Żyję teraz na ziemi, żyję w wierze Syna Bożego, który mnie umiłował i ofiarował się za mnie (Gl. 2,20).

Życie w Chrystusie jest życiem ofiarnym. Jest to kontynuacja Jego życia, którego celem było zwiastowanie Dobrej Nowiny ubogim (…), obwieszczanie zniewolonym wyzwolenia, niewidzącym – przejrzenia, wypuszczanie uciśnionych na wolność (Łk 4,18).

Bracia i siostry! Życie w Chrystusie wymaga od każdego z nas świadectwa i służby – słowem i czynem. Pan, poprzez świadectwo Cerkwi, wypełnia swój plan wobec świata i człowieka, urzeczywistnia historię zbawienia. Cerkiew głosząc słowo, sprawując święte sakramenty, na czele ze św. Eucharystią, ukazuje światu Chrystusa i piękno Jego niezmierzchającego królestwa. Służąc człowiekowi, ludzkość służy Chrystusowi – Królowi Chwały, który urodził się w Betlejem, który jest Życiem świata, Drogą i Prawdą.

Bracia i siostry! Patrząc na życie całej współczesnej ludzkości, a zwłaszcza chrześcijan, należy zauważyć, że nie mamy się czym chwalić. Obecnie brakuje wspomnianych wyżej darów Ewangelii. Duchowe rozluźnienie społeczeństwa sprzyja pokusom szatana. Człowiek traci wiarę, nadzieję i pewność w życiu. Dostrzega się obojętność wobec własnej Cerkwi, wiary przodków, ojców i matek oraz pobożności przodków. A doświadczenie, które przyniósł koronawirus, dodatkowo przyczynia się do duchowego liberalizmu, strachu i ochłodzenia wiary. Podstępny czas, podstępne dni. Cerkiew, jak statek na morzu, unosi się na szalejącym morzu życia ku zbawieniu, zewsząd przytłoczony przebiegłością sił zła (2Tes 3,2), pośród wielu niebezpieczeństw i trudności, pamiętając jednak o słowach apostoła Jana Teologa, że cały świat pogrążony jest w źle (1J 5,19).

Bracia i siostry! Im trudniejsze są okoliczności, tym bardziej należy wierzyć, że Chrystus jest najmądrzejszym i najpotężniejszym Sternikiem na statku swojej Cerkwi. Prowadzi Ją przez wody morza życia, aby zaprowadzić do cichej przystani Królestwa Niebios. To On nieustannie powtarza nam: Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się! (Mt 14,27).

Oto, dlaczego musimy głębiej sobie uzmysłowić znaczenie święta Narodzenia Jezusa Chrystusa. On, urodzony w Betlejem, puka do drzwi naszych serc, aby uczynić w nich miejsce dla siebie. A jeśli On jest z nami, nikt nie jest przeciwko nam. Otwórzmy przed Nim nasze serca. Wówczas wiara i miłość zostaną wzmocnione w nas i między nami i zrozumiemy, jak mądrze prowadzi On swoją Cerkiew.

Bracia i siostry! Dziękujmy Bogu za Jego miłosierdzie udzielone nam w minionym roku: kanonizację Męczenników Podlaskich, przybycie św. Ognia z Grobu Pańskiego w Wielką Sobotę, budowy i remonty wielu świątyń na czele z cerkwią Świętej Sofii – Mądrości Bożej w Warszawie, odbudowę żeńskiego monasteru w Turkowicach, budowę cerkwi-pomnika Męczenników Podlaskich w Zaleszanach. Za to wszystko niech będzie chwała i dziękczynienie Bogu w Świętej Trójcy. Pamiętajmy, że cześć i pokój będą udziałem każdego, kto czyni dobro (Rz 2,10).

Bracia i siostry! Dziś, kiedy „każdy dzień jest przepełniony radością”, ze względu na „narodziny Dzieciątka, odwiecznego Boga”, otwórzmy nasze serca i usłyszmy głos anielski: Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój w ludziach dobre upodobanie (Łk 2,14), oddajmy cześć leżącemu w żłobie, Władcy świata Chrystusowi (Iz 9,6), Prawdziwemu Słońcu Prawdy (Mal 4,2).

Bracia i siostry! Pozdrawiamy Was Wszystkich – Czcigodne Duchowieństwo, Miłujących Boga Mnichów i Mniszki, Młodzież i Dzieci oraz Wszystkich Wiernych naszej Cerkwi w Ojczyźnie i poza jej granicami ze Świętem Narodzenia Chrystusa i nadchodzącego Nowego Roku, 2021!

Niech Nowy Rok „Łaski Pańskiej” będzie dla nas wszystkich, naszej Cerkwi, Ojczyzny błogosławiony przez Boga, wypełniony pokojem i dostatkiem. Niech Święta Wiara Prawosławna umocni się w sercach naszych.

A Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch umiejętności i bojaźni Pańskiej (Iz 11,2) niech przebywa z nami wszystkimi. Amen!

Z Bożego miłosierdzia, pokorni:

+Sawa, Metropolita Warszawski i Całej Polski

+Abel, Arcybiskup Lubelski i Chełmski

+Jakub, Arcybiskup Białostocki i Gdański

+Jerzy, Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński, Prawosławny Ordynariusz Wojskowy

+Paisjusz, Arcybiskup Przemyski i Gorlicki

+Grzegorz, Arcybiskup Bielski

+Atanazy, Biskup Łódzki i Poznański

+Paweł, Biskup Hajnowski

+Andrzej, Biskup Supraski

+Warsonofiusz, Biskup Siemiatycki

Stołeczne Miasto Warszawa

Narodzenie Chrystusa, 2020/2021